نتایج قمار بیشتر از آنچه بسیاری تصور می‌کنند، به شانس وابسته نیست و تصمیمات بازیکنان تحت تأثیر واکنش‌های مغزی به پاداش، باخت و انتظارات قرار دارد. بازی‌ها با طراحی پاداش‌های غیرقابل پیش‌بینی، سیستم پاداش مغز را فعال می‌کنند و حتی نزدیک‌بردها نیز احساس رضایت ایجاد می‌کنند. در مقابل، آزار باخت و انگیزه جبران آن باعث افزایش ریسک‌پذیری و تداوم بازی می‌شود. باورهای اشتباه مانند «نوبت برد من است» و تشویق خطای قضاوت، منجر به پیروی از ضرر و از دست رفتن کنترل می‌گردد. برندگان بزرگ دچار اعتماد به نفس کاذب شده و ریسک بیشتری می‌کنند. تبلیغ بردها تصویری اشتباه از فراوانی پیروزی ایجاد می‌کند. افراد حرفه‌ای با تعیین محدودیت باخت (استاپ لاس)، مدیریت سرمایه و محدودیت زمانی، رفتار خود را سامان می‌دهند. خودآگاهی و رعایت این راهکارها موجب حفظ لذت و پیشگیری از پشیمانی می‌شود.