وقتی برای اولین بار بازی پوکر آنلاین را جدی گرفتم، همه اشتباهات معمول تازه‌کارها را مرتکب می‌شدم. با جفت ۴ از موقعیت اول (Under the Gun) مثل آس رِیز می‌کردم، با کانکتورهای هم‌خال از موقعیت‌های وسط و آخر (Late Position) به صورت ضعیف لیمیت می‌دادم و بارها در موقعیت‌هایی گرفتار می‌شدم که اصلاً نباید وارد دست می‌شدم. تا این‌که در یک بازی خانگی، یکی از دوستان ساده‌ترین سوال را از من پرسید: «رنج شروع تو از Under the Gun چیه؟»

آن موقع فقط غرغر کردم، اما واقعیت این بود که حتی یک برنامه مشخص برای رِنج شروع خودم نداشتم. از همان لحظه، مسیر بازی‌ام تغییر کرد و کم‌کم به درک درستی از استراتژی رسیدم.

رنج پوکر چیست؟

بهترین رنج‌های شروع پوکر بر اساس موقعیت

در اصل، رِنج پوکر یعنی مجموعه دست‌هایی که در یک موقعیت مشخص برای بازی انتخاب می‌کنید. اما همین مفهوم ساده، نگاه من به هر تصمیم را به کلی تغییر داد. به جای این‌که هر دست را جداگانه بررسی کنم، مثلاً «آیا KTs دست خوبی است؟»، شروع کردم به فکر کردن درباره رِنج‌ها: «در این موقعیت کدام دست‌ها را باید همیشه باز کنم؟»

وقتی این مفهوم را واقعاً درک و درونی کردم، بازی‌ام نظم و انسجام پیدا کرد. دیگر در موقعیت‌های نامناسب، چیپ‌هایم را از دست نمی‌دادم و به جای آن، در موقعیت‌های مناسب شروع به اعمال فشار می‌کردم. اما یک چیز بیش از همه اهمیت داشت: موقعیت.

چرا موقعیت‌ها در پوکر این‌قدر مهم هستند؟

موقعیت در پوکر همه‌چیز است. هرچه به باتن (Button) نزدیک‌تر باشید، اطلاعات بیشتری در اختیار دارید و در پوکر، اطلاعات یعنی قدرت.

تصور کنید شما اولین نفری هستید که از یک میز کامل اقدام می‌کند. نمی‌دانید پشت سر شما چه دست‌هایی قوی هستند. اما اگر روی باتن باشید، همه حرکات بازیکنان قبلی را دیده‌اید. می‌توانید ضعف‌ها را هدف بگیرید، بلایندها را بدزدید و با اطمینان بیشتری روی فلاپ شناور شوید. به همین دلیل، در موقعیت‌های اولیه رنج باز کردن دست‌های کمتری دارید و هرچه به باتن نزدیک‌تر می‌شوید، رنج باز کردن دست‌ها گسترده‌تر می‌شود. وقتی شروع کردم رنج‌های شروع واقعی را بر اساس موقعیت بسازم، نرخ بردم بهبود یافت، چون دیگر حدسی بازی نمی‌کردم و با این تغییر، از بازی‌ام پشیمان نبودم.

ساخت رنج‌های خود – نقشه‌ای برای مبتدیان

بهترین رنج‌های شروع پوکر بر اساس موقعیت

اجازه دهید نسخه‌ای ساده‌شده از رِنج‌هایی را که کاش از ابتدا با آن‌ها بازی می‌کردم به شما نشان دهم. این رِنج‌ها مخصوص بازی‌های با استک کوتاه طراحی شده‌اند.

موقعیت دست‌هایی که باید بت کنید
UTG 77+, AJs+, AQo+
MP 66+, ATs+, AJo+, KQs
CO 55+, A9s+, KTs+, QJs, ATo+
Button 22+, Ax suited, Kx suited, Q9s+, suited connectors, all broadway
Small Blind 66+, A9s+, KJs+, QJs, AJo+
Big Blind عمدتاً دفاع و three-betting با قوی‌ترین دست‌ها

آیا این رنج‌ها کاملاً منطبق بر GTO هستند؟ خیر. اما شهودی، یکنواخت و آسان برای حفظ کردن‌اند که در مراحل اولیه یادگیری بسیار مهم‌ترند.

و همیشه به خاطر داشته باشید: در موقعیت‌های اولیه تنگ بازی کنید و روی باتن باز گسترده داشته باشید. این قانون اول پوکر است.

سلاح مخفی: سازنده رنج رایگان Jurojin

وقتی از تلاش برای حفظ کردن رِنج‌ها خسته شدم، به سراغ نرم‌افزار رفتم.

یکی از بهترین ابزارهایی که پیدا کردم، Jurojin Poker بود. این برنامه یک سازنده رِنج پوکر رایگان ارائه می‌دهد که به شما اجازه می‌دهد نمودارهای Preflop را به‌صورت بصری رسم کنید و دست‌های واقعی خود را تحلیل کنید.

با Jurojin بالاخره توانستم:

  • ببینم رِنج من در هر موقعیت باید چگونه باشد
  • آن را با سبک بازی واقعی‌ام مقایسه کنم
  • نشت‌ها (Leaks) و خطاهایی که برایم هزینه‌ساز بودند را شناسایی کنم

این ابزار مخصوصاً برای بازیکنان نرم‌تر مناسب است، جایی که حتی یک استراتژی Preflop کمی محکم‌تر می‌تواند برتری بزرگی ایجاد کند.

نکته مهم این است که وقتی با این روش مطالعه می‌کنید، بازی پوکر جذاب‌تر و لذت‌بخش‌تر می‌شود. دیگر حدس‌های احساسی جای خود را به تصمیم‌های آگاهانه و مطمئن می‌دهند.

توصیه می‌کنم حتماً این ابزار را امتحان کنید، چون رایگان است و می‌توانید با سرعت خودتان یاد بگیرید!

افکار نهایی: رنج‌ها ریشه همه‌چیز هستند

اگر جدی به بهبود بازی پوکر فکر می‌کنید، داشتن رنج‌های شروع قوی و منظم بر اساس موقعیت، غیرقابل‌چشم‌پوشی است.

لازم نیست استاد GTO باشید؛ فقط کافی است دست از آزمون‌وخطا بردارید، به یک برنامه منظم پایبند باشید، ساده شروع کنید و از همان‌جا پیشرفت کنید.

در ابتدای راه، به خاطر باز کردن دست‌های اشتباه از موقعیت‌های نامناسب، پات‌های کوچک زیادی را از دست دادم. اما وقتی این بخش را اصلاح کردم، همه چیز کم‌کم سر جای خودش قرار گرفت.

پوکر هنوز یک میدان نبرد است، اما حالا حداقل با شمشیری تیز وارد می‌شوم، نه با چاقوی کره‌خوری.